Мизоҷон аз кишварҳои Ховари Миёна бори дигар ширкати моро интихоб кардандашьёи хоми коса когаз, ки ин тасдиқи сифат ва хидмати мост. Ширкати мо ашёи хоми фармоиширо гирифтааст ва истеҳсолотро суръат мебахшад, то муштариён таҷрибаи беҳтарини хидматро ба даст оранд.

Ҳамчун ширкате, ки ӯҳдадор шудааст, ки мизоҷонро бо маҳсулоти баландсифат таъмин кунад, мо барои қонеъ кардани ниёзҳои муштариёнамон тамоми кӯшишро дареғ намедорем. Мо медонем, ки эътимод ва дастгирии мизоҷони мо барои мо то чӣ андоза муҳим аст, аз ин рӯ мо тамоми кори аз дастамон меомадаро мекунем, то сифати маҳсулот ва расонидани саривақтиро таъмин кунем.

Мо дӯстон ва шарикони дарозмуддатро истиқбол мекунем ва боварӣ дорем, ки тавассути кӯшишҳо ва ҳамкории ҳарду ҷониб мо метавонем якҷоя ояндаи беҳтареро эҷод кунем. Мо аз таҳти дил ба мизоҷон маҳсулот ва хидматҳои баландсифат пешниҳод хоҳем кард ва умедворем, ки бо мизоҷон муносибатҳои дарозмуддат ва устувори ҳамкорӣ барқарор кунем.

Дар ҳамкориҳои оянда, мо барои беҳтар кардани сифати маҳсулот ва сатҳи хидматрасонӣ барои қонеъ кардани ниёзҳои афзояндаи муштариён саъю кӯшиш хоҳем кард. Мо самимона умедворем, ки якҷоя бо мизоҷони худ рушд кунем, муваффақиятро якҷоя мубодила кунем ва ояндаи беҳтарро якҷоя созем.

Агар шумо ба харидани ашёи хоми коғази коғазӣ таваҷҷӯҳ дошта бошед ёмухлисони коғази коғазӣ, лутфан озодона машварат кунед ва дар вақти дилхоҳ ба ширкати мо ташриф оред!